Blogs

De spanning zit in mijn lijf. Mijn hart klopt in mijn keel. Ik ben net ons kantoorpand binnengelopen en sta voor de deur van mijn afdeling. Ik adem een keer diep in en zie hoe mijn trillende hand de deurklink vastpakt. Ik duw de klink naar beneden,

De fluitende vogels komen uit mijn wekker. Zij kondigen een nieuwe dag aan. Ik voel me redelijk goed en ik besluit koffie te gaan drinken op het werk. Dat is voor het eerst sinds de start van mijn behandelingen, waar ik nu nog middenin zit. Na een

In een eerdere blog, schreef ik al dat ik stap voor stap mijn proces heb aangepakt. Dus na een goed verlopen operatie, is het tijd voor de volgende stap. En die volgende stap is bestraling. En net voordat deze dagelijkse behandelingen starten, krijg ik een uitnodiging voor

Mijn hoofd is één grote warboel. Gedachten schieten alle kanten op en daarmee ook mijn emoties. Ik heb het even niet op een rijtje. Zoveel informatie, zoveel keuzes, zoveel onzekerheid. Ik loop over het parkeerterrein richting de auto en ontgrendel het slot. Dan blijven mijn gedachten op

De eerste stof van de dreun van de diagnose kanker is neergedaald. Ik heb de belangrijkste mensen om mij heen verteld wat er aan de hand is en nu staat een nieuwe werkweek voor de deur. Leidinggevende, collega’s in mijn team, collega’s waar ik in projecten mee